Tojad wschodniokarpacki typowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tojad wschodniokarpacki typowy
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

jaskropodobne

Rząd

jaskrowce

Rodzina

jaskrowate

Rodzaj

tojad

Gatunek

tojad wschodniokarpacki

Podgatunek

tojad wschodniokarpacki typowy

Nazwa systematyczna
Aconitum lasiocarpum (Rchb.) Gáyer subsp. lasiocarpum
Magyar Bot. Lapok 11: 199 1911

Tojad wschodniokarpacki typowy (Aconitum lasiocarpum (Rchb.) Gáyer subsp. lasiocarpum) – podgatunek rośliny z rodziny jaskrowatych[3].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Endemit Karpat Wschodnich. W Polsce występuje tylko w Bieszczadach Zachodnich na ok. 30 stanowiskach[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Podgatunek typowy różni się od tojadu wschodniokarpackiego Kotuli owłosieniem szypułek kwiatowych: są one gruczołowato owłosione (tojad wschodniokarpacki Kotuli ma szypułki nagie lub z domieszką włosków niegruczołowych)[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do września. Rośnie w źródliskach, ziołoroślach, zaroślach, na młakach, kamieńcach i w łęgach. Liczba chromosomów 2n=16[4].

Ochrona[edytuj | edytuj kod]

Roślina podlega w Polsce ochronie ścisłej. Większość stanowisk znajduje się na obszarze Bieszczadzkiego Parku Narodowego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-10-03] (ang.).
  3. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  4. a b c Mitka J. 2008. Tojad wschodniokarpacki. s. 70-71. W: Czerwona Księga Karpat Polskich, Kraków 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.